در بازه های زمانی خاص همانند جنگ های جهانی و منطقه ای ، دوران رکود اقتصادی و یا برهم خوردن روابط سیاسی بین کشورها به دلیل کمبود و نایاب و گران بودن چوب برایر سازندگان و تولید کنندگان پیپ در پی جایگزینی در دسترس تر و مقرون به صرفه برای برایر بوده اند.
اگر چه تمام این جایگزین ها از لحاظ سختی و تراکم و جذب و دوام و مقاومت در برابر آتش و زیبایی نهایی به پای برایر نمیرسیدند ولی خب اجبارا چاره ای جز این نبوده !

چوب هایی مانند:

چوب افرا ، گیلاس ، گردوی سیاه ، بلوط ،  بلیان بنفش ( نوعی اقاقیای بلند ) ، زیتون ، گل صد تومانی ، کهور ، راش ، گردوی آمریکایی ، برگ بوی کوهی ( غان کوهی ) ، ماهون آمریکایی ، آبنوس و ... !

از میان چوب های نام برده شده در حال حاضر فقط چوب گیلاس هنوز برای ساخت پیپ استفاده میشود و در سالهای اخیر استفاده از چوب زیتون نیز دوباره رواج یافته است .

اگرچه هیچکدام از این جایگزین ها توان رقابت با برایر را ندارند .

از سازندگان مطرح که از چوب های جایگزین برای ساخت پیپ استفاده کرده اند می توانوبه کمپانی میسوری مرشام که برای پیپ های کورن کاب خود مشهور است و در زمانی پیپ های از جنس چوب گیلاس می ساخت و کمپانی بنام اشتن ول که زمانی پیپ هایی از جنس چوب راش میساخت نام برد .

لازم به ذکر است که اشتن ول هنوز هم برای یادبود آن دوران کلکسیونی از پیپ های چوب راش که در فرم بولداگ ساخته شده اند را  در اختیار دارد .

نکته مهم و قابل توجه این است که دوستان توجه داشته باشن وقتی صحبت از چوب های جایگزین و یا برایر جهت ساخت پیپ میشود منظور این نیست که داخل جنگل دنبال چوب بگردیم و یا از چوب فروشی چوب مورد نظر را خریداری کنیم و به ساخت پیپ مشغول شویم !!!

دقت کنید که تمام چوب های نام برده شده جهت ساخت پیپ همگی از انواع خاص از خانواده چوب های مذکور هستند که بر اساس سالها تجربه و تخصص انتخاب شده اند .

مطلب بعدی اینکه پیدا کردن چوب های مورد نیاز یک مسئله است و نکته مهم تر از آماده سازی و فرآوری آن جهت ساخت پیپ است .

مراحل آماده سازی ، فرآیندی کاملا تخصصی و بیشتر اوقات انحصاری و اختصاصی است ! که مطمئنا از عهده بنده و شما خارج است .
بطور مثال آلفرد دانهیل برای ساخت پیپ بعد از انتخاب برایر های اختصاصی مورد نظر خود جهت فرآوری آنها از روش انحصاری خویش که فقط در اختیار شخص وی بود بهره میبرد که شامل مراحل و مواد خاص از جمله خواباندن در روغن های خاص و با گیاهان خاص و در شرایط خاص ، می شد .
و یا سالواتوره آمورلی برای ساخت پیپ از برایرهای پرورشی خاص خود که حداقل پانزده سال از عمر آنها گذشته و مراحل فرآوری و عمل آوری آنها تا 5 سال طول می کشد ، استفاده می کند .

پس این فکر که متاسفانه در بین برخی دوستان و علاقه مندان به پیپ و ساخت آن رایج شده که بنا بر شنیدن برخی اسامی مانند چوب زیتون و یا کیکم ( نوعی افرا مناطق سردسیر ) جهت ساخت پیپ اقدام به تهیه این چوب ها و ساخت پیپ با آنها میکنند ، بدون در نظر گرفتن نوع خاص چوب های ذکر شده جهت ساخت پیپ و مراحل آماده سازی و فرآوری چوب ها جهت ساخت پیپ ، کاملا اشتباه است .

تنها فایده ای که استفاده از این چوب ها که اکثرا از داخل کشور نیز تهیه می شود ، میتواند داشته باشد ، تمرین و دست گرمی و سرگرمی برای دوستان علاقه مند به پیپ و ساخت آن است و لاغیر .

منبع : سایت پاسارگاد تاباک

در طیف رنگی از زرد لیمویی تا قهوه ای متوسط موجود است.

هر چه دارای رنگ روشن تر باشد طعم اسپایسی بیشتر و هر چه تیره شود طعمی قوی تر و شیرین تر و پیچیده تری خواهد داشت.

منبع : سایت پاسارگاد تاباک

پیپ های فرم بولداگ به دلیل طراحی خاص کاسه و ظاهر زیبای الماس شکل شنک آن از دیرباز مورد توجه دوست داران و کلکسیونرهای پیپ ، قرار داشته اند.
شکل ظاهری کاسه پیپ که شبیه دو قیف روی هم قرار گرفته میباشد باعث شده تا بدنه کاسه آن دارای ضخامت بیشتری باشد و در نتیجه مناسب برای استعمال ترکیبات توتون سنگین تر.
این ضخامت کاسه از بالا به پایین معمولا از یک چهارم اینچ شروع شده و هر چه به سمت پایین کاسه ادامه پیدا میکند بیشتر و بیشتر شده و در نتیجه حرارت و شیره حاصل از سوختن توتون های سنگین و گیرا را راحت تر جذب میکند.
بنابر تعاریف و توضیحات داده شده به این نتیجه میرسیم که پیپ هایی با فرم و شکل بول داگ مناسب جهت استعمال توتون های فلیک که معمولا دارای چگالی و تراکم زیاد و در نتیجه سوختن با حرارت بیشتر هستند ، می باشند.

منبع :‌سایت پاسارگاد تاباک

پیپ های فرم بولداگ به دلیل طراحی خاص کاسه و ظاهر زیبای الماس شکل شنک آن از دیرباز مورد توجه دوست داران و کلکسیونرهای پیپ ، قرار داشته اند.
شکل ظاهری کاسه پیپ که شبیه دو قیف روی هم قرار گرفته میباشد باعث شده تا بدنه کاسه آن دارای ضخامت بیشتری باشد و در نتیجه مناسب برای استعمال ترکیبات توتون سنگین تر.
این ضخامت کاسه از بالا به پایین معمولا از یک چهارم اینچ شروع شده و هر چه به سمت پایین کاسه ادامه پیدا میکند بیشتر و بیشتر شده و در نتیجه حرارت و شیره حاصل از سوختن توتون های سنگین و گیرا را راحت تر جذب میکند.
بنابر تعاریف و توضیحات داده شده به این نتیجه میرسیم که پیپ هایی با فرم و شکل بول داگ مناسب جهت استعمال توتون های فلیک که معمولا دارای چگالی و تراکم زیاد و در نتیجه سوختن با حرارت بیشتر هستند ، می باشند.

منبع :‌سایت پاسارگاد تاباک

در انتخاب توتون بارها مشاهده كرديم دوستان در شناخت يك توتون عجله كرده اند
بايستي خدمتتون عرض كنم شرايط زيادي در شناخت و درك يك توتون دخيل است  
مثلا اولين نكته داشتنه پيپ خوب و اصلي و ريشه براير است نه فيك و تقلبي و بي كيفيت !
دوم إشباع نشدنه براير شما و نظافت صحيح
سوم عدم استفاده از فيلتر زمان درك توتون !!
چرا كه فيلتر طعم توتون را تغيير مي دهد
پس شنيدنه واژه تكراري : اين توتون بوي سيگار و تلخ ميدهد ايراد از شماست كه موارد بالا رو رعايت نكرديد !
به خودتون و پيپ تون اهميت بدهيد
سعي كنيد حرفه اي شويد
صبر كنيد
مطالعه كنيد
و
آدم بايد خودش عاقل باشه

منبع : سایت پاسارگاد تاباک